Vanaf OS 11 en Android 9 is het mogelijk om direct vanuit de camera-app van je telefoon een QR-code te lezen. Mede daardoor zijn de codes, die al sinds 1994 bestaan maar een jaar of tien geleden een stille dood leken te gaan sterven, terug van weggeweest.
Omdat computers steeds beter in staat zijn om voorwerpen te herkennen zou je kunnen denken dat de QR-code zijn langste tijd gehad heeft. Met een app als Vivino is het voldoende om een foto te maken van het etiket van een wijnfles om producteigenschappen en prijzen te weten te komen, Google Lens herkent teksten, producten, planten en dieren en toont je direct de bijpassende zoekresultaten en Tap Tap See kan je zelfs vertellen wat je camera ziet (handig voor blinden en slechtzienden). Waarom zou je nog QR-codes op je producten, in je bladen of folders zetten? Erg mooi zijn QR-codes niet en ze nemen nogal wat ruimte in.
Het grootste voordeel van een QR-code is dat je zelf kan bepalen waar de persoon die de code scant terecht komt of welke functionaliteit eraan gekoppeld is. De QR-code op het etiket van de wijnfles kan verwijzen naar een video op je website waarin je vertelt hoe jouw wijn gemaakt wordt, maar als je dat liever hebt kan het ook een kortingscode zijn voor een wijnproefavond of een oproep om de wijn te beoordelen.
Een ander groot voordeel van QR-codes is de toegankelijkheid: je hebt geen aparte app nodig om de code te scannen en veel apps die je toch al gebruikt, ondersteunen het gebruik. Daarom kom je ze ook steeds vaker online tegen: om app’s te downloaden of om te betalen.
Aan de makers-kant zijn QR-codes interessant omdat ze gratis of voor een klein bedrag – afhankelijk van de extra opties die je wilt – te maken zijn. Daardoor is het een laagdrempelige manier om on- en offline te koppelen. Of online en online: denk aan tickets die je direct vanaf je telefoon laat scannen. Door de flexibiliteit van de codes is het echt heel gemakkelijk om nuttige toepassingen te bedenken: scan de code voor een productdemonstratie op een schapkaartje in een winkel, scan de code op het label van een product om de gebruiksaanwijzing te downloaden, scan om ons te liken of om ons product te beoordelen.
We gebruiken QR-codes al jaren in de magazines die we maken: in magazines over consumentenelektronica voor een directe link naar de winkelomgeving of productvideo. In Boodschappen, wat we voor Superunie maken, staan de codes bij recepten om lezers te verwijzen naar boodschappen.nl waar ze naast de ingrediënten en de bereiding ook extra functionaliteit vinden die in bladen niet beschikbaar is: gebruikersbeoordelingen, een uitgebreide lijst met voedingswaarden en allergie-informatie, kookvideo’s en een tooltje dat de benodigde ingrediënten berekend voor het aantal mensen waarvoor je gaat koken.
We zien ook dat de codes steeds vaker gebruikt worden en omdat aan iedere code een UTM-tag is toegevoegd, kan je mensen die de code gebruikt hebben om de onlinepagina te bezoeken, in Analytics terugvinden. Opvallend: onder de scanners zijn de gebruikers op iPhones en Android telefoons vrij gelijk verdeeld maar er zijn ook lezers die tablets gebruiken, herkenbaar aan het operating system van hun device, om de codes in Boodschappen te scannen.
Niemand zal beweren dat de QR-code opvallend of vernieuwend is (we hebben collega’s die jonger zijn dan de QR-code) maar het is wel een toegankelijke en goedkope manier om offline en online omgevingen aan elkaar te koppelen en zo de kracht van ieder medium te benutten. Tot er iets is dat even eenvoudig, goedkoop en flexibel is, danken wij de codes nog even niet af.
Verder lezen:
Lees het artikel van Jaap Grolleman op Marketingfacts over de populariteit van de QR-code in China, waar straatverkopers mensen er contactloos mee laten betalen, en waar codes op straatnaambordjes je de weg wijzen naar het dichtstbijzijnde politiebureau.