Na een lange droogte op het gebied van evenementen mochten we eindelijk weer een keer met z’n allen bij elkaar komen tijdens de zesde NIMA Marketing Day, die plaatsvond in DeFabrique in Utrecht. Na de gebruikelijke openingspraatjes liet filosoof en cabaretier Paul Smit de gehele zaal ‘anders kijken’.
Met een verhaal vol humor en muziek nam Paul ons mee op reis door ons brein. Hij sprak over het ‘bewuste brein’, dat ‘60 bits per seconde aan data kan verwerken’, terwijl het ‘onbewuste brein’ dat doet met een duizelingwekkende 11,2 miljoen bits per seconde. Nu is dat niet helemaal een correcte vergelijking, aangezien het menselijk brein anders in elkaar steekt dan een computer, maar het publiek ging volledig mee in het verhaal en deed mee aan alle kleine ‘experimenten’.
0,2 seconde
Zo schijnen mensen al binnen 0,2 seconde een beslissing te nemen met het onbewuste brein, om deze keuzes vervolgens te rationaliseren met het bewuste brein. Dit is natuurlijk goed in te zetten door marketeers, door klanten bijvoorbeeld maximaal drie keuzes voor te schotelen. Paul verwees ook naar een specifiek moment tijdens het WK 2014. De wedstrijd Nederland – Costa Rica, om precies te zijn. Deze wedstrijd werd beslist door een penalty shoot-out, waarbij keeper Jasper Cillessen op het laatste moment werd gewisseld door Tim Krul. De ‘supersub’ bespeelde zijn tegenstanders op sublieme wijze, let vooral op het tikje dat Krul op de schouder van Bryan Ruiz geeft en welke hoek er vervolgens door hem gekozen wordt…
Marketing parallelsessies
Helaas waren de door mij bijgewoonde sessies van wisselende kwaliteit en wisten ze niet allemaal te beklijven. Gelukkig waren een paar sessies wel degelijk interessant. Vooral het verhaal van Bol.com met WUA viel positief op. Hun presentatie ‘Hoe je optimaal aan je klantreis bouwt door naar buiten te kijken’, gaf inzicht in de manier waarop de customer journey van jouw klant is te benchmarken ten opzichte van de concurrent, met simpelweg een kwalitatief onderzoek.
De dag werd afgesloten met nog twee keynotes en uiteraard een borrel. Daarna ging iedereen weer richting huis, mogelijk diep in gedachten verzonken achter het stuur, wat mij na deze dag een stuk geruster stelt gezien de duizelingwekkende rekenkracht van het onbewuste deel van mijn brein…