Naar goed journalistiek gebruik gaan de meeste teksten en artikelen die we schrijven en redigeren ter controle ook even naar degene die is geïnterviewd of aan het woord komt. Hij of zij controleert het artikel dan op feitelijke onjuistheden en past hier en daar een zin of woord aan. Nagenoeg altijd worden de aanpassingen meegenomen. Soms gebeurt dit echter niet en besluit een eigenwijze eindredacteur om de correcties te negeren.
E-sports of esports?
Zo kreeg ik onlangs een artikel retour, met in kapitalen commentaar van de pr-afdeling: ‘Graag deze spelling gebruiken!’ Het bleek te gaan om het woord ‘e-sports’, dat als ‘esports’ geschreven zou moeten worden. Ik mailde terug dat wij de schrijfwijze ‘e-sports’ gebruiken en dacht dat daarmee de kous af was. Na wat vruchteloos heen en weer gemail (‘Iedereen schrijft toch esports?’) werd het tijd voor grof geschut. Lees: het verlossende woord van het Groene Boekje, online te raadplegen via woordenlijst.org. Als er één instantie is die weet hoe je iets schrijft…
Verplicht koppelteken
Maar helaas. Het woord ‘e-sports’ is nog te nieuw en heeft zich nog niet weten te verzekeren van een plekje in de officiële Woordenlijst Nederlandse Taal. Gezond verstand biedt gelukkig uitkomst: de ‘e’ van e-sports is een afkorting van ‘electronic’ of ‘elektronisch’. Alle woorden met die e krijgen in het Nederlands een koppelteken: e-mail, e-bike, e-book, e-business, e-commerce, e-health, e-reader, e-ticket, e-zine. Logischerwijs is het dus ook: e-sports.
Op z’n Engels
In het Engels daarentegen is het koppelteken het afgelopen decennium zwaar onder vuur komen te liggen. Werd voorheen in de meeste gevallen gekozen voor de schrijfwijze ‘e-mail’, nu is ‘email’ de gangbare manier. En dat geldt ook voor e-sports, dat in razend tempo eenzelfde ontwikkeling heeft doorgemaakt (van e-sports en eSports naar esports). Ik besloot mijn mail naar de pr-afdeling met: ‘maar aangezien wij in het Nederlands schrijven en dit zo correct mogelijk proberen te doen, kies ik voor e-sports.’ Ik zette me mentaal schrap voor een pinnige reactie, maar die bleef uit. ‘Fine’, was het commentaar. En daar kon ik mee leven.
De vraag is alleen hoelang mijn redenatie standhoudt. Taal verandert. Nog maar 84 jaar geleden schreven we ‘mensch’ in plaats van ‘mens’. Ik vraag me af hoeveel mensen bij het woord ‘email’ nog aan glazuur denken. Bijzonder weinig vermoed ik. Of, vrij naar Rowwen Hèze: ‘Het is een kwestie van geduld voor heel Holland Engels lult.’
________________
Arnold le Fèbre is eindredacteur bij iMediate.